ضرورت تشکیل
ارسال شده توسط میترا در 87/4/2:: 1:30 عصر| همانطور که میدانیم سیاست علم و فناوری عبارت از چارچوب عمل دولت (Public) در جهت تولید، انتشار و کسب دانش جدید و دانش فنی توسط بنگاهها، دانشگاهها، مراکز و آژانسهای تحقیقاتی ملی و به طور گسترده توسط جامعه است (گزارش اروپایی شاخصهای علم و تکنولوژی- دهه 1990) و ارزیابی این سیاستها فرایندی سیستماتیک و هدفمند برای سنجش مربوطبودن، اثربخشی و کارایی سیاستها، برنامهها و پروژهها در جهت دستیابی به اهداف اصلی تعیین شدهی آنها است. پرداختن به این مقوله، از وظایف اصلی ستادی دولتها در توسعه علم و فناوری است. این در حالی است که یکی از معضلات سیاستگذاری در کشورهای در حال توسعه این است که سیاستهایی به ظاهر خوب و ایدهآل تدوین میشود که در آنها توجه مناسب و واقعگرایانهای به نحوه پیادهسازی و نظارت بر آنها نشده است (طباطبائیان و همکاران، 1384). فناوری‌های دگرگون‌ساز در کشور ما همواره با مسایلی چون تاخیر در درک موضوع و تصمیم‌گیری در مورد آن مواجه بوده‌اند. فناورینانو با این مساله روبرو نشده و این حرکت ترویجی تقریباً به موقع در کشور شروع شد (ستاد ویژه توسعه فناورینانو، 1384). این حرکت با تشکیل ستادی در شهریورماه 1382 به دستور رئیس‌جمهور وقت شروع گردید. از مهمترین فعالیتهای ستاد، تدوین اولین سند راهبردی برای توسعه فناورینانو در کشور بود که «سند راهبرد آینده» نام گرفت. ورود سیستماتیک به سیاستگذاری علم و فناورینانو از نقاط مثبت تدوین این سند در کشور است. زمانی برکات این رویکرد سیستماتیک میتواند به طور کامل ظهور نماید که این فرایند مورد ارزیابی دقیق از مرحله تدوین تا اجرا قرار گیرد و سیاستها و برنامهها به طور مداوم در مسیر حرکت تا دستیابی به اهداف بهبود یابند. با توجه به اهمیت ارزیابی سیاستها و نظارت بر اجرای برنامههای توسعه علم و فناورینانو در کشور به عنوان یکی از مهمترین وظایف ستاد و فراهم آوردن پتانسیل لازم جهت بهبود مداوم و پویای سیاست ها و برنامه ها در راستای اهداف ستاد و اهداف کلان ملی، واحد سیاست گذاری و ارزیابی فناورینانو ایجاد گردید. |
کلمات کلیدی :
